No more exams & schitterend Kerstfeestje!

Jaja, een schitterend gevoel vanavond: no more exams!!! De volgende keer mag ik ze zelf afnemen, in plaats van ze lijdzaam te moeten ondergaan!

Gisteren dus CPE-examen gehad... Ik wist dat ik een frisse kop en goeie vragen nodig had... En naar mijn aanvoelen had ik die ook! Dus met een goed gevoel mijn studentenleven kunnen afsluiten! Het stramien van het examen verliep identiek zoals dat van CAE, dus herhalingen zal ik u besparen ;)

Gisteren was ik pas om 17u30 terug van het examen... Was aan de andere kant van Oxford! En in volle verkeer duurde het een tijdje eer ik terug 'thuis' was, voor zover je 'Logan House' nog mijn 'thuis' kunt noemen.
Bij mijn aankomst hier onmiddellijk uit mijn kleren gekropen en in de douche gesprongen... Het moest snel gaan, want ik moest binnen de 2 uur gegeten en "dressed to impress" zijn! St. Clare's had een Kerstfeestje in elkaar gebokst, en iedereen zou er zijn, van leerkrachten over de 'staff' tot zelfs het keukenpersoneel toe!
Natuurlijk de feestsfeer hier al in Logan House ingezet met Cava! En 't heeft gesmaakt! Dan op naar "Anuba", waar het feestje doorging. Het zat er al goed vol, en dat voor 9 uur! Overal bekende gezichten, ontspannen mensen,... Cameraflitsen hier en daar, studenten die nog snel van iedereen foto's nemen om dan later in het album te kunnen kleven... En ik moet toegeven: ook ik heb aan die sport meegedaan! Iedereen was in een goeie 'mood' en de liters alcohol vlogen in het rond! En ik heb natuurlijk lekker meegezondigd...
Rond 2 uur was het feestje afgelopen... Resultaat: zatte mensen overal, traantjes tijdens het afscheid nemen, maar vooral: veel vrolijke gezichten.
Na een frietje terug aangekomen op Logan House, en heb hier boven nog een uurtje zitten babbelen met de meisjes van Duitsland, en zo was het al snel kwart na 4 toen ik in mijn bed lag!

Om 8 uur, zoals afgesproken, opgestaan om Sofia uit te wuiven... Tot mijn grote verschiet kwamen er geen traantjes! Denk dat er nog een te groot gehalte aan alcohol in mijn bloed zat, want de ganse dag liep ik vrolijk te wezen, zonder echt te beseffen dat dit het "grote afscheid" was.
Na voor dood gewuifd te hebben naar Sofia mij op mijn gemakske aangekleed en richting school getrokken om te zien wie er de nacht allemaal had overleefd. Moet zeggen: niet veel volk op school! O ja, ook Miriam had besloten die morgen niet 'onder het volk' te komen vanwege een kater.
Op school nog lekker zitten keuvelen met Marc, Kristel, Kevin en Geraldine, en natuurlijk ook met teacher Mark, die er nog behoorlijk 'toxic' uitzag na zijn kuren van de nacht ervoor (ik heb nog nooit een leerkracht zo zien shaken en blijven gaan op de dansvloer!!!).
Rapport gekregen: allemaal positieve commentaar natuurlijk! Ze zullen blij zijn thuis ;) !
Met Geraldine richting Summertown gewandeld en er nog een koffie gedronken in Costa's. Lekker lang zitten kletsen met een goeie West-Vlaamse tongval, en al half afgesproken om elkaar terug te zien binnen een week of 2.
Rond een uur of 2 eindelijk verder richting Logan House... Mijn kamer had een opruimbeurt nodig en ik moest dringend beginnen pakken. Maar dat was buiten de plannen van Kim, de Koreaan uit de klas, gerekend! "Come on Ellen, we're making Korean food for everyone! Come and join us in the common room!" Ikke blij natuurlijk met dit 'uitstel van pakken'! Nog lang zitten napraten bij hele lekkere hapjes! Mmmm! Alleen al voor het eten zou ik Korea wel eens een bezoekje willen brengen! Iedereen met stokjes zitten eten, alleen lukte dat bij mij niet zo goed, dus ik deed het met een vork :)

Rond half 5 moest ik het echt onder ogen zien: beginnen inpakken! Straks zou Alexander er staan!
Terwijl Miriam hier nog wat foto's stond aan te passen was ik druk bezig met alles sorteren en uit kasten te halen. Plots een telefoontje van Alexander: "Zou je eens niet open doen? Ik sta voor de deur!" Blij weerzien natuurlijk!
Onder ons tweetjes de rest van de cava opgedronken en dan richting Italiaan gegaan om er een hapje te eten. Een klein uurtje geleden kwamen we terug, en ondertussen is ook het inpakken afgewerkt!
Morgenochtend vroeg neem ik afscheid van Miriam, en dan trekken Alexander en ik richting stad om er nog wat te slenteren. Kort na de middag moeten we van hieruit vertrekken, willen we op tijd terug in Menen zijn... Morgenmiddag zal ik me dus gewillig onderwerpen aan de 'kidnapping'!
Rond half 5 nemen we morgen de boot, dus met een beetje geluk zijn we tussen 20uur en 20u30 thuis, waar hopelijk een ontvangstcomité staat te wachten!

Ondertussen beleef ik hier de allerlaatste minuten van mijn allerlaatste dag als 'echte' student! Vanaf morgen begint het echte leven... Dat van 'een job zoeken', 'toekomstplannen maken' en 'een leven opbouwen met Alexander'...
Hoe alles zal verlopen weet ik nog niet... Met 'natte' ogen neem ik afscheid van een goed gevuld studentenleven... Ik ben mijn ouders ontzettend dankbaar voor alle kansen die ik heb gekregen en alle steun die ik heb gehad de afgelopen jaren. Ze hebben me alle kansen op zelfontplooiing gegeven en hebben me in alle projecten en opdrachten onvoorwaardelijk gesteund... Nen dikken merci!

En met deze woorden sluit ik deze dag af... Alexander vertoeft al lang in Dromenland, en ik ga hem vergezellen. Morgen hebben we een lange rit naar huis, terug naar Belgenlandje, het land van de echte goeie friet en fijn eten!

Een hele dikke zoen,

jullie eeuwige trouwe Ellen